Nirvana - Nevermind (1991)

Nirvana'nın müzik ömrü belki çok kısa sürdü ancak müzik tarihinde yarattığı deprem hala etkilerini sürdürüyor. Ancak bu deprem bir benzetme değil, gerçek bir deprem... Bazı müzik tarzlarını yıktı geçti ve eskimiş binalar çok güzel yapılmış olsada insanlar artık bu binalarda oturmak istemediler. Nirvana'nın diktiği yeni binalara geçmek istediler !

Benim gibi 80 li yılların hakiki metalini özümsemiş kişiler için Nirvana gerçek bir yıkımın başlangıcıydı. Grup elemanları kendilerinin bile hayal edemeyeceği başarıyı yakalayıp listelerde en üst sıralara çıktılar. Artık rock ve metalin sertliği punk etkileri ile yoğurulmuş ve kendine has dinleyenlerini kapmaya başlamıştı. Gerçi bu değişim beni etkileyemedi, ben yine metalin gerçek sesini tercih edenlerdenim. Ama Nirvana'nın bu olağanüstü çıkışı metal gruplarının bence daha verimsiz olup tarzlarında bocalama yaşamalarının da bir başlangıcı oldu.



Nirvana grubu gitar ve vokalde Kurt Cobain, bas gitarda Chris Novoselic ve davulda David Grohl'dan oluşuyordu. Amerika'nın Aberdeen isimli bir kasabasında kuruldular.Nevermind albümü onların en tepeye ulaştıkları çalışma. Ben tarz olarak Nirvana'yı çok fazla tutmadığım için elimde diğer albümleri de olduğu halde yalnızca bu albümlerinin parçalarını yorumlayıp Nirvana sayfasını kapatacağım. Zaten grup Kurt Cobain'in intiharı ile noktalandı ve en iyi albümleri de kesinlikle Nevermind'dı. Her ne kadar tarzlarını tutmasamda bence bu albümün etkisi müzik dünyasında kesinlikle 5 yıldızlık. İlk kez bir albümü kendi hislerime göre değilde genel başarısına göre notlandırıyorum. İşin kötüsü bu kadar ün ve şöhret , önceden parasız gezen bu gençlerinde kendi içinde boğulup gitmesine neden oldu. Günümüzde hala Nirvana parçalarını derleyip çıkarılan CD'ler ile para kazanan bir çok kişi var.

Albümün açılış parçası "Smells Like Teen Spirit" aynı zamanda en uzun olanı. Daha ilk parçadan tarzlarının farklılığını hissediyorsunuz. Yumuşamış analog gitar soloların arkasından gelen Kurt'un buğulu vokali...Albümü 1992 yılında alıp ilk dinlediğimde kesinlikle türümün bu olmadığına ilk parçadan karar vermiştim. İçimde heavy metal müziğinin geleceğine yönelik bir şüphe oluşmaya başlamıştı. İşin en kötü yanı elimdeki gitarla belkide en çok uğraştığım parça da "Come As You Are" idi o zamanlar. Gerçekten iyi bir girişi ve melodik yapısı var.

Diğer parçalarında da yaratılan mistik ve ruhu rahatsız edici yapı hep devam ediyor. Burada ruhu rahatsız ediyor derken , onlar gibi hissedemeyenlerin duygusunu vurguluyorum. Yoksa onların hislerine ulaşabilenler için kendinden geçebilmek için yaratılmış bir müzik bu, grubun adı da Nirvana zaten!

Albüm zamanın en baba dergisi Metal Hammer'da 1991 yılının en iyi albümü de seçilmişti. Hemde Metallica'nın Metallica, Gun's & Roses'ın Use Your Illusion I-II albümlerinin önünde. ayrıca en başarılı yeni gruptular.

Müzik dünyası arada sırada bazı grupları yüceltir , göklerin en tepelerine çıkartır, bir müddet devamlı onlardan bahseder. Ama hiç düşünmez o kadar yükseğe çıkan bir şey ne kadar hızlı geri düşer diye...