Overkill - Killbox 13 (2003)

Overkill bıkmadan, sıkılmadan ve kendinden hiç taviz vermeden yoluna devam ediyor, ve daha devam edecek gibi... Belki de gerçek speed ve thrash tarzından ödün vermeden, sesini yumuşatmadan bu yola bu kadar uzun süredir baş koyan yegane grup. İçinde 10 parça olan bu albüm 13. stüdyo albümleri. İsminden de belli zaten. 13.Öldürme kutusu.

Açılış parçası "Devil By The Tail" tam Overkill'e yakışır şekilde. Hızlı tempolu şekilde Blitz'in muhteşem vokali ile yorumlanıyor ve uzun olmasına rağmen bir çırpıda bitiyor. Solo kısımları eski günleri hatırlatıyor."Damned" yine ilk parça gibi tempoyu bozmuyor. En uzun parça olan "No Lights" klasik Overkill parçaları olan ilk iki parçaya göre farklı bir tarz sergiliyor. Özellikle giriş kısmındaki değişiklik ve yumuşak gitar kısımları öne daha fazla çıkıyor. Blitz sesindeki saldırganlığı bu parçada geri plana atmaya çalışsa da vokal tarzı yüzünden bunu çok başaramıyor. Parça sona doğru hızlı gitar soloları ile tempo kazanıyor. Bana bu parça "The Years of Decay" albümündeki parçaları hatırlattı.

"The One" sert, hızlı ve temiz bir giriş ile başlıyor. Blitz dışında vokallerin bazı bölümlerine diğer grup üyeleri de katılıyor. Parçanın sonlarına doğru bol bol gitar sololar atılıyor."Crystal Clear", sanki thrash ile blues karışımını andıran bir başlangıç ile giriyor. Daha sonra Blitz gizemli bir tarzda okuyor parçayı. Bazı kısımları 80 li yıllarda yaptıkları parçaları çok fazla hatırlatıyor.

İşte yine tempolu başlayan ve gitarların susmadığı klasik bir çalışma daha."The Sound Of Dying". İsmide kendisi gibi taviz vermiyor. Ölümün sesi..Overkill bu parçayla da kesin olarak başka bir müzik grubundan etkilenmediğini ve kendi yollarını hiç değiştirmeyeceklerini müziği ile bağıra bağıra söylüyor. Yine içinde ölümün bahsedildiği bir parça."Until I Die". Yumuşak başlangıç ve Blitz'in başlangıçtaki tedirgin vokali parçanın yavaş gideceğini zannettirse bile , parçanın ortalarına yaklaştığınızda tempo kazanmaya başlayan parça çok enteresan bir yapıya bürünüyor. Bu noktada sanki bir başka parça yorumlanmaya başlıyor. Parçanın sonunda yine başlangıçtaki tarza dönülüyor ve finali sıkı bir bateri ile Blitz'in "Until I Die" diye bağırması yapıyor.

"Struck Down" kesik kesik vokali ve arka fonda bazen hızlı tempoda çalan bateri ve gitarları ile vasatı çok fazla aşamayan bir çalışma. En iyi kısmı kısa süren, daha çok gitar virtüyözlerinin denediği tarzda atılan solo."Unholy", albümün sonuna yaklaşıldığında tekrar hızı arttırıyor. Çok hızlı tempoda giriş yapıyor ancak en kötü yanı başlangıçtan sonuna kadar parçanın fazla değişiklik göstermemesi ve arka fondaki temponun hep aynı kalması. Bir ara atılan gitar solo da çeşitliliği fazla arttıramıyor. Son parça "I Rise" ile daha da hızlanan albüm , kapanışı Overkill'e yakışır bir şekilde yapıyor.